تمرینات متناوب باعث افزایش تناسب اندام و پیشگیری از بیماری ها می شود

ورزش متناوب یک مفهوم و روش جدید تناسب اندام است که در سال های اخیر بر اساس طب تطبیقی ​​ظهور کرده است و به عنوان یک اقدام جدید برای افزایش توانایی های محافظت از خود عمل می کند. تحقیقات نشان می‌دهد که درگیری منظم در تمرینات متناوب، عملکردهای فیزیولوژیکی سیستم‌های مختلف بدن را قادر می‌سازد تا به طور متناوب انجام شوند و برای مراقبت از خود بسیار مفید است.

تناوب ذهن و بدن: در طول فعالیت‌های بدنی مانند دویدن، شنا، پیاده‌روی یا کار سبک، افراد می‌توانند برای انجام تمرین‌های ذهنی مانند بازی‌های شطرنج، پازل‌های فکری، خواندن شعر یا یادگیری واژگان زبان خارجی مکث کنند. تمرین منظم حرکت فیزیکی و تحریک ذهنی، نشاط شناختی پایدار را تضمین می کند.

تناوب پویا-استاتیک: در حالی که افراد باید به تمرینات فیزیکی و ذهنی بپردازند، همچنین باید روزانه زمانی را برای آرام کردن بدن و ذهن خود اختصاص دهند، همه ماهیچه‌ها را شل کرده و ذهن خود را از هرگونه حواس‌پرتی پاک کنند. این امکان استراحت کامل را فراهم می کند و به تنظیم سیستم گردش خون بدن کمک می کند.

جایگزینی مثبت-منفی: برای کسانی که وضعیت جسمانی خوبی دارند، شرکت در "تمرینات معکوس"، مانند راه رفتن به عقب یا آهسته آهسته، می تواند کاستی های "تمرینات رو به جلو" را تکمیل کند و اطمینان حاصل کند که همه اندام ها در حال ورزش هستند.

تناوب سرد-گرم: شنای زمستانی، شنای تابستانی و غوطه وری در آب سرد-گرم نمونه‌های معمولی از تمرینات متناوب سرد-گرم هستند. "تناوب سرد و گرم" نه تنها به افراد کمک می کند تا با تغییرات فصلی و آب و هوایی سازگار شوند، بلکه عملکرد متابولیک سطح بدن را نیز به طور قابل توجهی بهبود می بخشد.

تناوب بالا به پایین: دویدن منظم می تواند عضلات پا را تمرین دهد، اما اندام های فوقانی فعالیت زیادی دریافت نمی کنند. شرکت در فعالیت‌هایی که مکرراً از اندام فوقانی استفاده می‌کنند، مانند پرتاب کردن، بازی با توپ، استفاده از دمبل یا ماشین‌های کششی، می‌تواند ورزش متعادل را برای اندام‌های فوقانی و تحتانی تضمین کند.

تناوب چپ و راست: کسانی که عادت به استفاده از دست و پای چپ خود دارند، باید بیشتر در فعالیت هایی شرکت کنند که دست و پای راست خود را درگیر می کند و بالعکس. "تناوب چپ به راست" نه تنها باعث رشد همه جانبه هر دو طرف بدن می شود، بلکه رشد متعادل نیمکره چپ و راست مغز را تقویت می کند و اثر پیشگیرانه خاصی بر بیماری های عروق مغزی ارائه می دهد.

تناوب عمودی- وارونه: تحقیقات علمی تأیید می‌کند که وارونگی منظم می‌تواند گردش خون را بهبود بخشد، عملکرد اندام‌های داخلی را بهبود بخشد، شنوایی و بینایی را تیزتر کند و تأثیرات مطلوبی بر شرایط روانی مانند هیستری، افسردگی و اضطراب داشته باشد.

یادداشت سردبیر: تمرینات وارونگی نیاز به سطح مشخصی از آمادگی جسمانی دارند و تمرین‌کنندگان باید بر اساس شرایط فردی خود عمل کنند.

جایگزینی پوشیدن و درآوردن کفش: کف پا دارای نواحی حساسی است که به اندام های داخلی متصل است. راه رفتن با پای برهنه ابتدا این نواحی حساس را تحریک می کند و سیگنال هایی را به اندام های داخلی مربوطه و قشر مغز مرتبط با آنها منتقل می کند و در نتیجه عملکردهای بدن را هماهنگ می کند و به اهداف تناسب اندام می رسد.

تناوب پیاده روی-دویدن: این ترکیبی از الگوهای حرکتی انسان و یک روش تمرین بدنی است. این روش شامل جابجایی بین راه رفتن و دویدن است. تمرین منظم تناوب پیاده روی و دویدن می تواند آمادگی جسمانی را افزایش دهد، قدرت کمر و پاها را افزایش دهد و تأثیر مثبتی در پیشگیری از بیماری هایی مانند "پاهای سرد قدیمی"، کشیدگی عضلات کمر و فتق دیسک بین مهره ای داشته باشد.

تناوب تنفس قفسه سینه-شکمی: اکثر افراد معمولاً از تنفس آرام‌تر و بدون زحمت قفسه سینه استفاده می‌کنند و تنها در حین ورزش شدید یا سایر موقعیت‌های استرس‌زا به تنفس شکمی متوسل می‌شوند. مطالعات نشان می دهد که تنفس متناوب قفسه سینه و شکم به طور منظم باعث تبادل گاز در آلوئول ها می شود و به طور قابل توجهی بروز بیماری های تنفسی را کاهش می دهد و برای بیماران مسن مبتلا به برونشیت مزمن یا آمفیزم بسیار مفید است.